16 Nisan’da “EVET” vermişsin.
Sayende ipotek olmuş vatan be!
Yetmemiş; beş yıllık senet vermişsin;
Aday olma, adam ol da utan be!
Kardeşi kardeşe hasım etmişsin,
Davayı içi boş resim etmişsin,
Kümesi tilkiye teslim etmişsin,
Aday olma, adam ol da utan be!
Küstürmüşsün; sadık tayfan kalmamış,
Sürdürmüşsün; bakir tarlan kalmamış,
En acısı: Kızılelma’n kalmamış,
Aday olma, adam ol da utan be!
Milyonlarca Ali, Ayşe, Hatice
Tayyipçi yapılmış Genel Merkezce.
“Biz bu b.ku niye yedik!” de, mertçe
Aday olma, adam ol da utan be!
“Beka” her ne ise, Bilge biliyor;
Bitti mi, arttı mı; kendisine sor.
Bu ne tutarsızlık! Az beynini yor,
Aday olma, adam ol da utan be!
Olmaz ya, oldu say, sarayla kötü,
Bilge bir rest çekti; maşallah tu tu.
Yemek derler buna, yaptığın putu.
Aday olma, adam ol da utan be!
Seçildin; görevden alındın. Haydi!
Kazansan da kazanmasan da kaydı.
Yetkiyi verirken aklın nerdeydi!
Aday olma, adam ol da utan be!
Bana kızma, içim yanarak sözüm,
Ben o benim, bozulmamıştır özüm
Tekrarlarım, çıktığınca avazım:
Aday olma, adam ol da utan be!
Sen oy da istersin, hiç utanmadan
Başbakan da vardı, yok oldu. Neden?
Seçim kalksın da gör belediyeden;
Aday olma, adam ol da utan be!
MHP’den aday olmuş; büyük iş:
İpin ucu kimde, boyu kaç karış?
Tepeden tırnağa “şike” bu yarış
Aday olma, adam ol da utan be!
Rejime mal oldu bir kuru inat.
Koskoca bir millet, oldu bir kanat.
“Tavır koymak” siyasete has sanat:
-Ne dilerdi Kocaçoban Ata’n be;
-Aday olma, adam ol da utan be!
İrfan ÇEP (Kocaçoban)